Hier leest u de recensies van de voorgestelde boeken:

1. Het vergeten meisje - Toni Coppers 

Het moest ervan komen. Nadat commissaris Liese Meerhout achtereenvolgens in Brussel, Oostende en Antwerpen actief was, maakt ze nu een ommetje naar Sint-Truiden,  de geboortestad van Toni Coppers. Dat heeft te maken met Camila Bonardo, een jonge wijkagente met Italiaanse roots die bij een routinecontrole van een woning een uitgemoord gezin aantreft en compleet in shock raakt. Ontredderd zoekt ze steun bij haar vriendin Liese en bij een therapeut. Onder hypnose wordt Camila geconfronteerd met een vreselijk trauma uit haar kindertijd. Waarna de altijd eigenzinnige Liese na haar uren op onderzoek gaat en erachter komt dat Camila’s leven in gevaar is. De zestiende aflevering in de reeks rond Liese Meerhout is meteen een van de strafste. Dat heeft niet enkel met de ingenieuze plot te maken, maar met de psychologische diepgang van de personages en de complexiteit van hun onderlinge relaties. Zo moet Liese leren omgaan met de beginnende dementie van haar moeder.  De verbale steekspelletjes van Liese met haar overste Torfs, het gebekvecht tussen de betweterige oudgediende Masson en de jongere inspecteur Laurent zorgen dan weer voor humor en lichtheid in het verhaal.

2. Vissen praten niet - Tine Bergen

Vissen praten niet, de tweede misdaadroman van Tine Bergen, heeft een sterk uitgangspunt. Kleuterjuf Flo DuMoulin vermoedt dat Arthur uit haar klasje door zijn vader mishandeld wordt. Het kind heeft vreemde blauwe plekken en gedraagt zich afzijdig. Alleen tegen de goudvis in de klas wil hij praten. De directie en haar collega’s wuiven haar ongerustheid weg. Het relaas van haar groeiende vermoeden wordt afgewisseld met gesprekken tussen Flo en een paar politieagenten want Flo blijkt te zijn opgepakt voor de moord op David de Vadder, de vader van Arthur.

Vooral het eerste deel van de roman wordt mooi opgebouwd. Tijdens een vakantie aan zee ontmoeten Flo en haar vriendin Stefanie het gezin de Vadder. Ook de moeder van Arthur lijkt gebukt te gaan onder de terreur van haar man. David dreigt Flo af dat zij uit de buurt moet blijven.

In het tweede deel van de roman wordt de plot complexer want ook met Stefanie is er van alles aan de hand. Die  verhaallijn mist soms wat geloofwaardigheid maar haar tekening van de twijfels van Flo en of zij de dingen echt ziet zoals ze zijn of zich maar wat wijsmaakt, is in vlot geschreven proza meer dan degelijk uitgewerkt.

3. Boem Boem 1 - Jan Van der Cruysse

Wat een vaart blijft Van der Cruysse aanhouden ! Van de grote diamantsmokkel met wereldwijde vertakkingen in de trilogie Bling Bling (2016-2018, Poirotprijs 2016), schakelt hij nu moeiteloos om naar zijn soldatenjaren. Een SF-thriller van de heel nabije toekomst. Hij koppelt terrorisme aan munitiezwendel bij het Belgisch leger en de marathonloop in Antwerpen. Is er meer aan de hand bij een bomaanslag dan een opeising door IS ? En wat met de Italiaanse loopster Monna ? Ze sterft, maar blijkt na onderzoek wel een duister verleden te hebben. Van der Cruysse wéét wat een cliffhanger is, daarom heeft hij dit misdaaddrama uitgerafeld tot twee boeken. Hij slaagt er ook in het hebzuchtig geknoei van amateurs met springstof uit 1986 in Lüdenscheid zonder haperingen te koppelen aan doordacht politiek geweld van vandaag. Dat er doden vallen, is niet verwonderlijk. Dat de spanningsboog zonder feilen standhoudt is dat wel. En dat de snelle wisseling van invalshoeken, gezichtspunten, actie en reactie, bespiegeling en onderzoek heel natuurlijk elkaar aflossen en het tempo opdrijven, dat toont de kracht van de grote verteller. Van der Cruysse is, ook als luchtvaartkenner, de Clive Cussler van de Vlaamse misdadige avonturenroman.

4. Gras - Koen Strobbe 

Gras, de vierde misdaadroman van Koen Strobbe, speelt zich af in Zuid-Frankrijk waar de auteur al vele jaren woont. De plot is inventief en draait rond Gianna Mercier, de ‘koningin van het gras’. Zij studeerde chemie en heeft een revolutionaire methode bedacht waardoor zand veel water kan absorberen, zoals de rijst in een risotto. Op die manier kan woestijngrond vruchtbaar worden gemaakt. Haar idealisme moet wijken voor het grote geld wanneer een Arabische sjeik haar fortuinen aanbiedt om een luxueus golfterrein in de woestijn aan te leggen. Waar fortuinen uitgegeven en verdiend kunnen worden, loert de misdaad om de hoek. En ook moord.

Een deel van het verhaal speelt zich af in het mondaine Monaco, waar een baggerfirma grond opspuit om het kleine prinsdom groter te maken. Grond kost er meer dan goud en de sjeik wil ook daar een optrekje. Wanneer bij het bodemonderzoek een lijk wordt ontdekt, beseft Gianna dat het spel meedogenloos wordt gespeeld. En zij herkent het peperdure horloge dat om de pols van het lijk zit.

De plot die Strobbe heeft uitgewerkt is ingenieus maar af en toe wat schematisch. Hij springt soms in een paar zinnen drie jaar verder in het verhaal. De persoonlijke achtergrond van Gianna, die door een ongeval een groot litteken in haar gezicht heeft en nog enkele persoonlijke tragedies meemaakte, is wat zwaar aangezet. Maar het verhaal rond de Eautom, zoals de molecule heet, is vernuftig en zet vooral aan het denken waarom zoiets nog niet op grote schaal is onderzocht en toegepast.

5. Russisch voor beginners - Dominique Biebau

Wat hebben een hete wagen, een grotonderzoek, een Rus die geen woordenboeken wil zien, een taxichauffeur, een aan papier gevlimde duim, en een Duitser die het Vlaams café La Bête Noire openhoudt in Perm met elkaar te maken ? Alles in de hilarisch onderkoelde wereld van Biebau, die al de meesterlijke Koude Oorlog thriller Ijslands Gambiet (2015) schreef. Alles ten dienste van de luiheid en de wraak. De fils-à-papa Maarten wordt met de neus op de feiten gedrukt als zijn vader het transportbedrijf verkoopt en hijzelf bij de overnemer wordt aangeprezen vanwege zijn vlot Russisch. Wat hem dwingt snel de taal te leren, en wel bij de intrigerende Pavel, die zweeft tussen grootheidswaan, vodka, en geslepenheid. Als de cursist Diederik, “De Idioot”, verdwijnt in de Kungurgrotten bij Perm, terwijl zijn vrouw Lore met diarree op hotel blijft, rijst de vraag: ongeluk of (zelf)moord ? Dit wonderlijk spitsvondig misdaadverhaal vol aforismen, oneliners en onderkoelde humor spiegelt zich aan Agatha Christie: je weet vanaf het begin wie het gedaan heeft, maar is dat wel zo ? Net als Dostojevski’s Raskolnikov. Wraak wordt wel degelijk ijskoud gegeten. En wat is de onheilspellende betekenis van “Woorden doen er wel degelijk toe” ?